De blik van de vrouw, intens en onverzettelijk, trekt de kijker aan; de compositie is een symfonie van texturen en kleuren. Haar donkere, gevlochten haar is bekroond met een levendige bloemenhoofdtooi, een explosie van roze, geel en groen, die scherp contrasteert met de sombere achtergrond. De figuur draagt een uitgewerkte oorbel in de vorm van een hand, een geschenk van Picasso, die een vleugje surrealisme toevoegt. Een halsketting van doornen omcirkelt haar nek en druppelt wat bloed lijkt te zijn; een ontroerend en krachtig symbool van lijden. Haar geschilderde portret is een venster in een ziel gemarkeerd door pijn en veerkracht. De impact van het kunstwerk is onmiddellijk - een diepe, bijna verontrustende, emotionele band met de ervaring van het onderwerp. Een lint ontvouwt zich over de afbeelding met een opdracht aan Dr. Eloesser. Het weelderige gebladerte rondom de figuur voegt een natuurlijk element en symbolische diepte toe aan het werk, in contrast met de pijn, en creëert een gevoel van zowel kwetsbaarheid als tartaar.