Het portret legt een moment van stille reflectie vast in het profiel van Erik Axel Karlfeldt, waarbij de waardige houding van de dichter wordt benadrukt. De warme tonen van de achtergrond completeren de majestueuze figuur, wat een intieme kwaliteit aan het beeld geeft dat de diepte van zijn gedachten suggereert. Op de achtergrond zijn zacht weergegeven dansers te zien in traditionele Zweedse kleding, die rond draaien in een viering die lijkt te contrasteren met de nadenkende rust van het onderwerp. Deze juxtapositie nodigt kijkers uit om na te denken over de interactie tussen kunst en de innerlijke gedachten van de dichter, en creëert een dialoog door de tijd.

Het gebruik van zachte penseelstreken voegt een delicate textuur toe, terwijl het kleurenpalet—bestaande uit aardse bruintinten en levendige spatten op de achtergrond—een gevoel van warmte en verbondenheid creëert. Licht valt zachtjes op de gelaatskenmerken van Karlfeldt, waarbij de contouren van zijn gezicht bijna etherisch worden benadrukt. De emotionele impact van het werk is voelbaar; men kan het erfgoed en de diepte van de gedachte die in dit intieme portret wordt vertegenwoordigd, voelen. Historisch gezien markeerde deze periode een beweging in de Zweedse kunst die zowel lokale verhalen als bredere Europese invloeden omarmde, waarbij een diepe waardering voor culturele identiteit werd benadrukt, die diep resoneert in dit werk.