Het schilderij vangt een moment van stille industrie; een vrouw, met haar gezicht geconcentreerd, werkt met een massa wol. Het licht, diffuus en zacht, baadt de scène in een zachte gloed, waarbij de texturen van de wol en de eenvoudige kleding van de vrouw worden benadrukt. De compositie is geaard, de figuur vult de voorgrond met een gevoel van gewicht en aanwezigheid. Ik kan bijna het geritsel van de wol horen, de zachte geluiden van het platteland. Op de achtergrond rusten een paar ganzen, wat een vleugje landelijk leven aan de scène toevoegt.