In dit elegante portret wordt het onderwerp vastgelegd in een moment van stille waardigheid, haar profiel gracieus naar de zijkant gedraaid. De kunstenaar gebruikt delicate pastelkrijtstreken om een lichte zachtheid rondom haar bleke gezicht te creëren, wat een prachtig contrast vormt met de rijke, aardse tinten van haar hooggesloten jurk. De stof valt in zachte plooien, weergegeven met golvende lijnen die de textuur en het gewicht van het materiaal onthullen. Een opvallend levendig detail is de sierlijke hoed die op haar kastanjebruine haar rust – een mengeling van blauwe en gele veren die energie en visuele interesse aan de compositie toevoegt.

De achtergrond is gevuld met warme, draaiende penseelstreken die een dynamische maar toch onopvallende ruimte creëren, die de rustige houding en de verfijnde silhouet van de zittende benadrukt. Het samenspel van subtiel licht en schaduw wijst op een esthetiek uit het laat-19e-eeuwse tijdperk, gekenmerkt door een impressionistische gevoeligheid voor atmosferische effecten en intieme karakterisering. Het portret gaat verder dan een loutere gelijkenis; het roept de persoonlijkheid en stille kracht van de vrouw op en nodigt de kijker uit zich het verhaal achter haar serene blik voor te stellen. Het kundige lagenwerk en het genuanceerde kleurenpalet geven het tafereel een tijdloze elegantie, waardoor het werk een waardevol voorbeeld is van portretkunst uit die tijd.