Op het moment dat de zon onder de horizon zakt, omhult een dromerige nevel de iconische Houses of Parliament. Monet vangt dit vluchtige moment met zachte, vloeiende penseelstreken, waardoor de scène een gevoel van rust en introspectie uitstraalt. De silhouetten van de torens rijzen majestueus op tegen de atmosfeer van het licht, waarbij hun aanwezigheid wordt verzacht door de mist die het landschap bedekt. De sprankelende reflecties van de zonsondergang dansen op de Theems, waarbij een pad van gesmolten goud wordt gecreëerd dat de blik dieper in de schilderij trekt. Het voelt alsof de tijd stil staat; de buitenwereld vervaagt, waardoor alleen deze rustige omhelzing van kleur en licht overblijft.

Het kleurenpalet omarmt warme tinten – rijke oranje en diepe rode mengt zich met koele blauwe en grijze, waardoor de overgang van dag naar nacht wordt benadrukt. Monet's kenmerkende penseelwerk zorgt voor een gevoel van beweging, alsof de atmosfeer levend is en verandert. Deze schilderij viert niet alleen de schoonheid van een zonsondergang, maar belichaamt ook de vluchtigheid van de tijd. Historisch gezien weerspiegelt het een moment in het Victoriaanse Engeland waar stedelijk leven en natuur intrigerend naast elkaar bestaan, en de essentie van een stad vangt die ademt door zijn zonsondergangen. Monet's focus op licht en atmosfeer overstijgt de fysieke aanwezigheid van de gebouwen, ons herinnerend aan het emotionele gewicht dat dergelijke majestueuze structuren kunnen hebben tegenover de uitgestrektheid van de lucht en het water.