Dit kunstwerk vangt een sereen moment tussen twee jonge meisjes die blootsvoets op een rots zitten aan de waterkant; hun voeten veroorzaken zachtjes rimpelingen die zich over het oppervlak verspreiden. De schilderstijl combineert traditionele Chinese penseeltechnieken met een moderne, bijna speelse eenvoud in de weergave van de figuren. Op de achtergrond zijn verre, mistige bergen te zien in zachte blauwtinten en beige, die contrasteren maar toch in harmonie zijn met de elegante, langwerpige bladeren van een treurwilg, waarvan de bladeren naar beneden zwaaien en een natuurlijk ritme en stroom suggereren. Dichtbij voegt een tak met rode bloemen een levendige kleurspetter toe aan het anders lichte kleurenpalet. De verticale kalligrafie aan de linkerkant complementeert de compositie en voegt poëtische diepte en balans toe, terwijl de zegels van de kunstenaar de authenticiteit en traditie verankeren.

De compositie balanceert vaardig tussen leegte en aanwezigheid, waardoor de rustige ruimte boven het intieme moment beneden benadrukt. Het beperkte maar zorgvuldig gekozen kleurenpalet — voornamelijk zachte blauwen, groenen, aardetinten en accenten van magenta en rood — roept frisheid en nostalgie op en herinnert aan de zachte warmte van de lente. De penseelstreken variëren van vloeiend en sierlijk in het gebladerte tot meer gedefinieerde, bijna karikaturale contouren van de meisjes, wat een warme en toegankelijke emotionele impact creëert. Het nodigt de kijker uit zich eenvoudige, gedeelde momenten van gemeenschap en natuur te herinneren en verbindt cultureel erfgoed met universele menselijke ervaring.