Dit delicate portret toont een vrouw met een uitbundige hoed, die de aandacht trekt met wilde, golvende veren, geschilderd met gedurfde, zwarte streken die scherp contrasteren met de zachte, lichte achtergrond. De lichte, bijna fluisterende techniek van de kunstenaar onthult de elegante contouren van haar gezicht en de zachtheid van haar krullende, gouden haar, subtiel getint om een zachte warmte te behouden. Haar ogen, een opvallend blauw, lijken een stille, mysterieuze aantrekkingskracht te hebben; haar lichte glimlach suggereert een ingetogen, serene houding. De hand van de figuur rust zachtjes nabij haar gezicht en verleent een gevoel van intimiteit en verfijnde elegantie.

Het samenspel tussen de gedetailleerde uitwerking van gezicht en hoed en de lossere, bijna etherische schetsen van haar kleding en houding creëert een fijn evenwicht tussen aanwezigheid en suggestie. Dit contrast nodigt de kijker uit om het mysterie van de persoonlijkheid van het onderwerp te overdenken. Dit werk, uitgevoerd met opmerkelijke vaardigheid, toont de fascinatie van vroege 20e-eeuwse portretten voor schoonheid, mode en charme, en vangt de lichtheid en verfijning van een tijdperk tussen traditie en moderniteit. Het meesterlijke gebruik van lijn en subtiel kleurgebruik benadrukt de emotionele diepgang en de atmosferische gratie in een schijnbaar simpele gebaar, waarmee dit werk een stille viering is van vrouwelijke elegantie en een evocatief verhaal bevroren in de tijd.