Het kunstwerk toont een jong meisje dat zit en een tak met een citroen in één hand vasthoudt. De kunstenaar benadrukt de levendige persoonlijkheid van het meisje door middel van haar opvallende kleding - een dramatische roze jurk versierd met zwarte details, die een gevoel van zowel onschuld als speelsheid oproept. De textuur van haar onverzorgde, krullende haar, weergegeven in rijke gouden tinten, contrasteert met de sombere achtergrond, wat haar levendige aanwezigheid te midden van de duisternis benadrukt. De aandacht van Millais voor de drapering van haar jurk creëert een vloeiendheid die leven in het tafereel brengt; het lijkt bijna alsof de stof geheimen uit het verleden fluistert, echoënd met onvertelde verhalen.

Emotioneel gezien straalt het schilderij een gevoel van nostalgie en warmte uit, en nodigt de kijker uit om na te denken over de vluchtige aard van de kindertijd. De manier waarop het meisje is vastgelegd - verloren in haar eigen wereld, met een aura van contemplatie - trekt de aandacht en wekt reflecties over eigen kind herinneringen. De historische context van de jaren '60 in Engeland, een tijd van belangrijke artistieke evolutie, voegt diepte toe aan het werk, omdat Millais deel uitmaakte van de Pre-Raphaelite Brotherhood, die probeerde schoonheid te herdefiniëren door middel van realisme en levendige kleuren. Dit stuk staat symbool voor een artistiek bewijs van die beweging, en vangt een moment dat zich zowel intiem als universeel aanvoelt, resonerend met iedereen die ooit is betoverd door de charme van de jeugd.