Het schilderij vangt een vrouw met een prachtig versierde hoed, die elegantie en gratie uitstraalt, en doet denken aan de rijke Parijse samenleving aan het einde van de 19e eeuw. Haar delicate trekken worden verzacht door Renoirs kenmerkende penseelvoering, die haar omarmt in een warme omhelzing van kleur en licht. De losse, vloeiende penseelstreken creëren een gevoel van intimiteit, waardoor de kijker wordt uitgenodigd om na te denken over haar gedachten terwijl ze lichtjes opzij kijkt - misschien verloren in dromen of gewoon de wereld om haar heen observerend.

Renoirs meesterlijke gebruik van een levendig kleurenpalet benadrukt de texturen van haar kleding en de luxe stof van haar hoed. De zachte witte en gele tinten mengen harmonieus, terwijl de achtergrond met gordijnen draait in tinten blauw en oranje, wat diepte en intrige toevoegt. Dit contrast laat het onderwerp opvallen en benadrukt haar positie als het middelpunt van het kunstwerk. De emotionele impact is voelbaar; men voelt een gevoel van nostalgie naar een verstreken tijd, een blik op de schoonheid en complexiteit van vrouwelijkheid die Renoir zo betoverend afbeeldt.