Het schilderij voert ons mee naar een zonovergoten tuin, waar een jong meisje verdiept is in een stille activiteit. De scène wordt omlijst door weelderig groen, struiken vol rozen en een pad dat de blik de ruimte intrekt. Het licht danst over het doek en benadrukt de texturen van het gebladerte en de zachte stof van de jurk van het meisje. De penseelstreken van de kunstenaar zijn zichtbaar, waardoor het werk een gevoel van directheid krijgt en de vluchtige schoonheid van het moment vastlegt. Het meisje, de centrale figuur, wordt afgebeeld met een gevoel van onschuld en zachte concentratie. Haar houding en de omgeving creëren een sfeer van vredige contemplatie, een moment van stille reflectie te midden van de levendige tuin. De compositie stuurt de blik van de toeschouwer en leidt hen van de voorgrond, via het tuinpad, naar een verre muur, waardoor diepte en een gevoel van ruimte worden toegevoegd.