Op dit indrukwekkende portret staat een edele figuur zelfverzekerd op een majestueuze trap en belichaamt de geest van de Franse aristocratie uit de 17e eeuw. Hij draagt een levendig ensemble bestaande uit een goudgeel tabard over een rood-blauw gesneden dubbelvest, vergezeld door een witte hermelijnmantel over zijn schouders. In zijn hand houdt hij een breedgerande hoed versierd met opvallende rood-blauwe veren, klaar om een scène van intriges of diplomatie te betreden. De kastanjebruine krullen omlijsten een kalme, maar subtiel waakzame uitdrukking, die adel en paraatheid tot actie suggereert — een romantisch beeld van een kardinaalmosketeer uit de regeerperiode van Lodewijk XIII.

De meesterlijke techniek van de kunstenaar komt tot uiting in de minutieuze weergave van texturen — van de zachte glans van de rand van de mantel tot de robuuste leren laarzen en handschoenen en het gepolijste metaal van het zwaard aan zijn zijde. De compositie plaatst de figuur iets uit het midden, waarbij het gebogen, ornamentale smeedijzeren hekwerk achter hem een dynamische achtergrond creëert die contrasteert met de solide stenen treden. Warme aardetinten in de omgeving harmoniseren met het rijke kleurenpalet van het kostuum, trekken de aandacht zonder het onderwerp te overheersen. De sfeer is zowel plechtig als intiem en roept het beeld op van een moment zwevend tussen ceremonie en privébesluit — een cinematografische blik op een vervlogen wereld waar eer, plicht en elegantie samenkwamen.