
Kunstwaardering
Deze indrukwekkende zwart-wit gravure toont een monumentale ark die rust op een rotsachtige heuvel, met een enkele duif die uitvliegt naar de onzekere hemel. De ark domineert het bovenste deel van de compositie, met een massieve houten vorm die gedetailleerd is met precieze, bijna architectonische lijnen die de immense schaal en het gewicht weergeven. Onderaan, op de voorgrond, ontvouwt zich een chaotische, sombere scène van menselijke en dierlijke figuren die verstrengeld en verspreid liggen over steile rotsen en stromend water, wat de nasleep van een grote zondvloed symboliseert. Het gebruik van clair-obscur benadrukt de dramatische contrasten tussen licht en donker, waardoor de ark een baken van hoop is te midden van de verwoesting.
De compositie leidt de blik van de toeschouwer natuurlijk van de tragische lichamen beneden naar de vliegende duif, die fungeert als een poëtisch symbool van overleving en vernieuwing. De nauwgezette lijnvoering en kruis-arceringstechniek geven het beeld een rijke textuur, waardoor ingewikkelde details mogelijk zijn in zowel het landschap als de figuren. Emotioneel roept de scène een diep gevoel van verlies op, maar ook een fragiel optimisme, en vangt de spanning tussen wanhoop en verlossing in dit bijbelse verhaal. Geschapen in 1866, weerspiegelt dit werk de 19e-eeuwse fascinatie voor religieuze thema’s, geïnterpreteerd door de lenzen van het romantisme en realisme, en belichaamt zowel spiritueel symbolisme als menselijke kwetsbaarheid.