In deze serene scène staan drie kinderen aan de oever van een rustige rivier, hun silhouetten zacht verlicht door het zachte licht van de schemering. Het kalme water weerspiegelt de hoge, slanke bomen aan de overkant, wat een vredige symmetrie creëert die de kijker uitnodigt om te blijven kijken. De delicate penseelstreken van de kunstenaar vangen de subtiele veranderingen in licht en schaduw en combineren warme pasteltinten van de lucht met de koele groene en bruine tinten van de aarde en het gebladerte. De compositie is evenwichtig en straalt stilte uit, terwijl de aanwezigheid van de kleine boot een stil narratief element toevoegt dat wijst op toekomstige reizen of avonturen.

Er hangt een intieme, bijna nostalgische sfeer — de rustige verwachting van kinderjaren die bevroren zijn in de tijd. De invloed van het impressionisme is duidelijk te zien in de behandeling van licht en kleur, met zachte randen en een nadruk op sfeer boven gedetailleerd realisme. Geschilderd aan het einde van de 19e eeuw, weerspiegelt dit werk een verschuiving naar het vastleggen van de vergankelijke schoonheid van de natuur en het dagelijks leven, met een emotionele resonantie die zowel persoonlijk als universeel is.