Het kunstwerk vangt de etherische schoonheid van de kathedraal van Rouen, met zijn ingewikkelde architectuur ondergedompeld in het warme middaglicht. De zachte pastels en penseelstreken creëren een dromerige kwaliteit, die de prachtige details van de façade bijna vervagen, maar toch glimpsen van zijn gotische torens en bogen toestaan. De heldere penseelstreken van blauw en goud roepen een emotionele reactie op die zowel vredig als inspirerend voelt, en nodigt de kijker uit om zich in de scène te verliezen.

Monets kleurnuances zijn bijzonder opvallend; de kathedraal lijkt te stralen terwijl het zonlicht haar raakt, bijna alsof ze leeft. Het penseelwerk is los en vloeibaar, wat het schilderij beweging en leven geeft, en de vluchtige natuur van het licht weerspiegelt. Dit werk werd in een tijd geschilderd waarin het impressionisme de kunstwereld herschreef, en het symboliseert Monets diepe verbinding met de plaats en zijn innovatieve benadering bij het vastleggen van atmosferische effecten. Elke blik onthult nieuwe nuances, die werkelijkheid en impressie samenbrengen — een moment dat in de tijd zweeft.