De scène ontvouwt zich in een levendige, zonovergoten tuin, een symfonie van kleur en licht. Een vrouw, badend in de zachte gloed van de middag, wiegt een kind in haar armen. De compositie is intiem en sereen en trekt de kijker in een moment van stille tederheid. De rijke, getextureerde penseelstreken creëren een gevoel van beweging en leven en vangen het spel van licht op het gebladerte en de zachte plooien van de kleding van de vrouw.