Dit schilderij vangt een rustige bosopen plek, badend in het zachte licht van de herfst, waar de levendige rode en oranje bladeren prachtig contrasteren met het diepe groen van de omliggende bomen. In het midden van de compositie verzamelen twee figuren takken; hun kleine vormen geven een stille menselijke aanwezigheid aan in het uitgestrekte natuurlijke landschap. De penseelstreken van de kunstenaar zijn delicaat maar met textuur, waardoor een tastbaar gevoel van schors, bladeren en gras ontstaat, terwijl het diffuse licht door het bladerdak filtert, zachte schaduwen werpt en de vredige open plek verlicht.

De compositie leidt de blik door de dichte bomen op de voorgrond naar de zonovergoten open plek, waar de menselijke figuren een verhalende toets van het dagelijkse landelijke leven toevoegen. De gedempte lucht en de reflecterende plassen suggereren een recente regenbui, wat de serene en contemplatieve sfeer versterkt. Het werk nodigt de kijker uit om stilletjes de scène te betreden, het geritsel van bladeren te horen en de koele, frisse boslucht te voelen, en roept een tijdloze verbinding op tussen mens en natuur.