W tej urzekającej scenie poranne światło oświetla złoty krajobraz, w którym życie rolnicze rozkłada się z rytmicznym spokojem. Na pierwszym planie widzimy mocnego bawoła wodnego, którego potężna sylwetka ciągnie elegancki drewniany wóz—niemalże emblemat ciężkiej pracy związanej z tym pasterskim życiem. Na wozie siedzą dwie postacie: pierwsza, ubrana w kolorowe tkaniny, wydaje się pewnie kierować tym skromnym pochód, druga, lekko oparta, trzyma włócznię, co wskazuje na ich role w tej wiejskiej scenerii.

Bogaty ocre zbiorów jest hipnotyzujący, tworząc prawie dotykowe doświadczenie, ponieważ widz może niemal poczuć fakturę pszenicy kołyszącej się delikatnie na wietrze. Odległy krajobraz, mieszanka wzgórz i nieczytelnych budowli, sugeruje wspólnotę rozwijającą się dzięki tej pracy, budząc uczucie nostalgii za czasami, gdy taka praca była sercem cywilizacji. Artysta używa palety dominującej w ciepłych, ziemistych kolorach—żółcieni i brązów splątanych z niebieskim niebem—tworząc harmonijną równowagę, która przywołuje spokój i dobrobyt w centrum tej wiejskiej scenerii.