Dzieło przedstawia delikatne studium kobiecej głowy, charakteryzujące się drobiazgowymi konturami i subtelną elegancją, przypominającą klasyczne przedstawienia nimf. Studium to ma miękką, eteryczną jakość, jakby próbował uchwycić istotę piękna i gracji. Włosy są misternie oddane, z pasmami starannie podkreślonymi, aby zasugerować ruch i teksturę; to pobudza wyobraźnię widza, budząc uczucia nostalgii i pragnienia po mitologicznym narracjach otaczających nimfy, symbole uwodzącej energii natury. Brak wyrazu twarzy zamienia tę głowę w emblemat idealizowanej kobiecości, zapraszając do osobistej interpretacji emocji.

Subtelność palety kolorów, opierającej się głównie na miękkich brązach i delikatnych odcieniach, dodaje eteryczności dziełu; wyblakłe tło wzmacnia poczucie głębi i podkreśla cechy włosów i okalających elementów florystycznych, które zdają się otaczać głowę niczym szept wiatru. Unikalna technika Waterhouse'a ukazuje nie tylko jego talent w rysunku obserwacyjnym, ale także jego głębokie zrozumienie mitologicznych symboli. Jako studium, łączy się głęboko z historycznym kontekstem późnej epoki wiktoriańskiej, kiedy to zainteresowanie mitologią i tajemnicą kobiecą znów wzrosło, co czyni tę pracę nie tylko szkicem, ale również poruszającym odzwierciedleniem artystycznego znaczenia epoki.