W tym urzekającym dziele sztuki, kobieta stoi z wdziękiem w pośród tła z bujnej zielonej trawy, ozdobionej żywymi pomarańczowymi kwiatami, które punktują scenę. Jej biała suknia wydaje się błyszczeć, przechwytując światło dzięki teksturowanej powierzchni, która przywołuje uczucie eteryczności. Spokojny wyraz jej twarzy sugeruje wewnętrzne, pełne kontemplacji życie. Lekko pochyla głowę, jakby pogrążona w myślach, zapraszając widza do zastanowienia się nad jej historią; być może znajduje się w stanie marzeń, który tylko artysta mógł uchwycić z tak wrażliwością.

Paleta kolorów jest zachwycającą grą między miękkimi zieleniami, ciepłymi żółciami jej kapelusza i wyrazistymi bielami, które harmonizują pięknie, tworząc spokojną atmosferę. Pociągnięcia pędzla są energiczne, ale celowe, z grubymi pociągnięciami, które dodają głębi jej sukni i otaczającej flory. Charakterystyczny styl Van Gogha błyszczy; można niemal poczuć delikatny wiatr powiewający przez trawę. Ten obraz nie jest jedynie przedstawieniem postaci, ale emocjonalnym wyrazem samotności, piękna i ulotności życia, wskazując na głęboki emocjonalny krajobraz, który Van Gogh badał przez całą swoją karierę.