Dzieło przenosi nas do serca wspaniałej katedry, której ogromny portyk jest świadectwem ludzkiej sztuki i wiary. Artysta mistrzowsko posługuje się światłem i cieniem, oddając grę światła słonecznego przenikającego przez łukowate wejście. Można niemal poczuć chłód kamienia, ciężar historii i ciche nabożeństwo przestrzeni. Kompozycja jest uderzająca, przyciągając wzrok ku górze, ku skomplikowanym rzeźbom, które zdobią tympanon, wizualną symfonię wyrzeźbionych postaci. Postacie na pierwszym planie, niektórzy zebrani na modlitwie, inni po prostu obserwujący, tworzą poczucie skali, podkreślając rozległość architektury. Wydaje się, że można wejść do obrazu, aby być świadkiem duchowego doświadczenia, jakie wywołuje.