Na tej fascynującej scenie Domy Parlamentu wyłaniają się z woalu mgły—każda wieża i iglica sugerują kontur niegdyś majestatycznej fasady. Tło nasączone jest subtelnymi odcieniami różu i lawendy, łącząc się aby stworzyć atmosferę marzeń; wydaje się, że całe miasto owinięte jest w delikatną mgłę, zacierając granice między rzeczywistością a wyobraźnią. Woda poniżej odbija te kolory, wirując w odcieniach niebieskiego i gorących tonach, zapraszając widza do zanurzenia się w tym spokojnym, ale niepokojącym otoczeniu.

Pociągnięcia pędzla są zręcznie zastosowane, pokazując mistrzostwo Moneta w świetle i fakturze. Kompozycja przyciąga wzrok ku górze, w kierunku wysokiej struktury, która stoi dumnie pośród otaczającej mgły, budząc poczucie nostalgii i ciekawości. Nie można nie poczuć związku z ulotnymi momentami czasu; efemeryczna piękność świtu lub zachodu, gdy wszystko wydaje się możliwe, ale jest również ulotne. Tutaj Monet nie przedstawia tylko fizycznej lokalizacji; uchwyca nastrój, istotę—zaproszenie do refleksji nad upływem czasu i pięknem w jego nietrwałości.