Spokojna scena ukazuje rustykalny dom usytuowany wśród falistych wzgórz regionu Sabaudii, skąpany w delikatnym świetle naturalnym. Delikatne pociągnięcia pędzla artysty oddają fakturę surowych kamiennych ścian oraz ziemistą drogę prowadzącą w górę, zapraszając widza do wyobrażenia sobie spokojnego życia na wsi. Ciepłe tony dachówek kontrastują z bladoniebieskim niebem usianym delikatnymi chmurami, tworząc harmonijną równowagę między ziemią a niebem. Postacie luźno stoją przy kamiennym murze – cisi świadkowie ponadczasowego spokoju na wsi.

Kompozycja płynnie prowadzi wzrok od pierwszego planu do tła, ścieżka otoczona jest zielenią, która łagodzi surowość architektury. Paleta kolorów jest stonowana, lecz bogata, budząc ciepło i spokój. Subtelna gra światła i cienia dodaje głębi, unikając przy tym ostrości. Historycznie dzieło to odzwierciedla XIX-wieczne uznanie dla intymnych pejzaży, uchwycenie prostej, lecz głębokiej więzi z miejscem oraz podkreślenie umiejętności artysty łączenia realizmu z impresjonistyczną delikatnością.