W tej uderzającej pracy, grupa nago oficerów, z ich smukłymi i umięśnionymi ciałami, angażuje się w dynamiczne przedstawienie, gestykulując z bronią w ręku. Każda figura zdaje się być nasycona poczuciem ruchu — prawie jakby to był układ taneczny z umiejętnością walki. Żołnierze, wyposażeni w tarcze i miecze, emanują pierwotną energią; napięcie jest namacalne, gdy wchodzą w interakcje między sobą, wydaje się, że przekazują pilność lub może zbierają swoich towarzyszy do zaciętej walki. Anatomia każdego indywiduum jest starannie odzwierciedlona, ukazując mistrzostwo artysty w formie i proporcjach. Jakby można było poczuć bicie serca sceny; oczekiwanie, dźwięk zderzenia mieczy odbijających się w powietrzu.

Kompozycja grupy jest hipnotyzująca, a nakładające się figury tworzą wrażenie głębokości i ruchu. Cienie i światła są artystycznie zastosowane, zwiększając trójwymiarową jakość figur i ożywiając ich postawy. Paleta kolorów pozostaje stosunkowo stonowana, zdominowana przez ziemiste odcienie, które przywołują kontekst historyczny, przenosząc widza do epoki odwagi i konfliktu. Dzieło to nie tylko ilustruje techniczne umiejętności artysty, ale również stanowi przekonywujące badanie ludzkich emocji — strachu, odwagi, towarzyskości — splecionych przez jedność żołnierzy, przygotowujących się do nieznanej walki. Eksplorując tę sztukę, nie sposób nie zastanawiać się nad historycznym znaczeniem takich przedstawień, nakłaniając do refleksji nad ludzkim stanem i nieustannym dążeniem do honoru w walce.