W tym urzekającym dziele rozpościera się żywy widok w bujnym ogrodzie pełnym kwiatów. Centralna postać—imponująca kobieta w płynnej czerwonej sukni—siedzi z wdziękiem, a jej wyraz twarzy odzwierciedla połączenie kontemplacji i przyciągania. Trzyma w ręku wieniec kwiatów, jakby uchwycona w momencie zamyślenia lub przygotowań do świętowania; płatki i kwiaty rozsypane wokół niej sugerują intymne i czarujące połączenie z naturą. Wokół niej znajdują się postacie reprezentujące zefiry, delikatne wiatry z mitologii, przedstawione jako eteryczne byty, które wydają się tańczyć, tkać i świętować obfitość wiosny.

Bogata paleta kolorów eksploduje hipnotyzującymi zieleniami, głębokimi czerwieniami i subtelnymi odcieniami niebieskiego, tworząc harmonijną fuzję, która przyciąga widza głębiej do tej mistycznej krainy. Technika Waterhouse'a, charakteryzująca się miękkim pociągnięciem pędzla i delikatnymi detalami, wywołuje emocjonalną rezonans—zaprasza nas do docenienia nie tylko piękna postaci, ale także emocji zawartej w każdym geście i spojrzeniu. Cała kompozycja tętni życiem, ponieważ splecione postacie tworzą rytmiczny przepływ, podkreślając temat cyklicznego piękna natury, urzeczywistniając odnowę i kobiecość.