
Aprecjacja sztuki
Obraz przedstawia spokojną wiejską scenę nad rzeką, gdzie cicha woda odbija łagodne światło jasnego nieba. Kompozycja prowadzi wzrok od bujnej zieleni na pierwszym planie wzdłuż brzegu do urokliwych domów z ciepłymi, terakotowymi dachami i jasnymi ścianami. W pobliżu samotna postać siedzi na pomoście, wprowadzając element ludzki, który pogłębia spokojną atmosferę. Na rzece stoi mała wyspa porośnięta wysokimi, zielonymi drzewami, których pionowe odbicia łagodnie falują na powierzchni wody. Artysta używa delikatnej techniki punktowej, nakładając drobne kropki kolorów, które z dalszej odległości łączą się w żywą i harmonijną paletę błękitów, zieleni i ciepłych tonów neutralnych. Można niemal usłyszeć szum wody i poczuć łagodną bryzę. Namalowane w 1886 roku dzieło stanowi znakomity przykład pointylizmu okresu postimpresjonizmu, ukazując ciekawość artystów eksplorujących teorię koloru i światła w nowatorski sposób.