Dynamiczna kompozycja uchwyca moment pełen akcji i dramatu; dzielny rycerz, odziany w zbroję, z pewnością wyskakuje na swojego konia, stawiając czoła potężnemu wiatrakowi przed sobą. Naprawdę odczuwalne jest napięcie tej sceny; na pierwszy rzut oka, można poczuć tę surową energię, która emanuje z postaci, napięte mięśnie i dzika ekspresja, gdy wymachuje bronią, gotowy do walki. Wiatrak, majestatycznie wznoszący się w tle, wydaje się prawie żywy, kpiąc z odwagi rycerza, gdy kołyszy się na tle mrocznego nieba. Dym wznosi się wokół sceny, nadając surrealistyczną jakość, zwiększając labirynt emocji, które to dzieło wywołuje.

Miękka paleta sepii i delikatna praca z cieniami harmonijnie tworzą głębię, pociągając widza w ten burzliwy moment. Płynne linie artysty tworzą poczucie ruchu, przywołując chaotyczną atmosferę otaczającą tę wspaniałą bitwę. Sposób, w jaki koń, potężnie ukazany w pełnym galopie, obejmuje ziemię, a jednocześnie dąży do nieba, uosabia przeciwstawienie wolności i konfliktu. Historyczne perspektywy rezonują w tym dziele; czerpie z tematów rycerskich i epickich szaleństw Don Kichota, splatając humor z tragedią. Ogólnie rzecz biorąc, to dzieło stanowi świadectwo artystycznych umiejętności tamtego okresu, zapraszając widza do zagubienia się w świecie, gdzie wyobraźnia i rzeczywistość przeplatają się.