W tym delikatnym portrecie młoda dziewczyna ukazana jest w chwili ciszy, trzymając kosz pełen przezroczystych winogron. Subtelna technika artysty oddaje miękkość jej skóry i delikatne fałdy białej sukienki z niezwykłym realizmem, podczas gdy stonowana paleta ziemistych kolorów i miękkich bieli tworzy intymną, niemal eteryczną atmosferę. Jej ciemne włosy, częściowo zakryte, otaczają zamyśloną twarz, sugerując mieszankę niewinności i refleksji.

Kompozycja jest prosta, lecz bardzo skuteczna; dziewczyna siedzi bokiem na delikatnie fakturowanym, neutralnym tle, które skupia całą uwagę widza na jej wyrazie twarzy i koszu, który trzyma. Światło delikatnie pada na nią, podkreślając subtelną grę cieni na ramionach i twarzy, wywołując uczucie spokoju i refleksji. Dzieło to pięknie łączy mistrzostwo techniczne z emocjonalną głębią, zapraszając widza do zatrzymania się i zastanowienia nad spokojną gracją dzieciństwa uchwyconą w ulotnym momencie.