Na tym przejmującym obrazie rozgrywa się dramatyczny pejzaż, gdzie ogromne zgromadzenie zbrojnych żołnierzy tworzy ciemną, przytłaczającą masę, wijącą się przez skalisty teren niczym żywy organizm. Po lewej stronie, na skalnym urwisku, uwieczniono bolesną chwilę — mężczyzna leży nieruchomo, a jego sylwetka i stojąca obok postać wyróżniają się na tle stonowanych, ziemistych barw. W oddali horyzont wypełnia niepokojące czerwone niebo, zwiastujące grozę lub skutki gwałtownej walki.

Dzieło to jest mistrzowsko wykonane, ukazując drobiazgowe detale w stroju żołnierzy i otaczającym krajobrazie. Paleta kolorów to przede wszystkim przytłumione zielenie i brązy, przeplatane metalicznym srebrnym i delikatnymi czerwieniami, które skupiają wzrok na ważnych elementach, nie zaburzając jednak ogólnego melancholijnego tonu. Kompozycja łączy chaos i porządek — tumult bitwy równoważy starannie zaaranżowany układ natury i architektury, prowadząc wzrok widza ku tragicznemu pierwszemu planowi i odległemu polu bitwy. Obraz ten emanuje silną emocjonalnością — mieszanką heroizmu, rozpaczy i historycznej powagi, przypominając brutalność i ludzkie koszty dawnych wojen.