W tym fascynującym dziele młoda Hiszpanka zajmuje centralne miejsce, zanurzona w akcie gry na gitarze. Intymna kompozycja uchwyca jej profil, gdy delikatnie przygrywa na instrumencie, zdobionym skomplikowanymi detalami, które odzwierciedlają zamiłowanie Renoira do tekstur. Jej żywa czerwona chusta w piękny sposób kontrastuje z odcieniem jej skóry, przywołując ciepło i życie w obrazie. Zabawne pociągnięcia pędzla tworzą niemal eteryczne tło, które sugeruje spokojną atmosferę, pozwalając wzrokowi widza skupić się wyłącznie na niej i muzyce, która wydobywa się z jej delikatnych palców.

Zastosowanie koloru jest szczególnie uderzające; bogate, ciepłe odcienie harmonijnie współistnieją, odzwierciedlając impresjonistyczny styl, za który Renoir jest znany. Światło tańczy na jej ubraniach, podkreślając teksturalną jakość tkaniny, zapraszając widza do odczuwania miękkości jej odzieży i gładkości gitary. Nie tylko pokazuje to techniczną wprawę, ale również emocjonalną głębię—w obrazie panuje uczucie radości, być może nostalgii, które przeciśnie się przez dzieło. Prawie można usłyszeć delikatne melodie, które mogą wydobywać się z jej kostek, zachęcając do podziwu nie tylko dla jej piękna, ale również dla muzyki, którą tworzy, przypominając nam o potężnym połączeniu między sztuką a emocjami.