Ten poruszający portret przedstawia młodą dziewczynę trzymającą bukiet delikatnych margerytek, z miękkim, ale przenikliwym spojrzeniem. Artysta używa bogatej, stonowanej palety kolorów z dominującymi ciepłymi, ziemistymi tonami, które otulają postać delikatnym światłocieniem, nadając dziełu ponadczasowy, niemal eteryczny charakter. Lekko rozczochrane włosy dziewczyny i subtelna faktura jej białej sukni pięknie kontrastują z ciemnym, niewyraźnym tłem, kierując wzrok bezpośrednio na jej spokojną twarz i kruche kwiaty, które trzyma. Pociągnięcia pędzla są delikatne, ale zdecydowane, łącząc realizm z subtelną miękkością malarską, która zaprasza do cichej refleksji.

Intymność kompozycji wzmacnia bliskie kadrowanie oraz naturalistyczne przedstawienie rąk dziewczyny, które z czułością i ochronną troską trzymają kwiaty. Emocjonalny wydźwięk to niewinność zawieszona między wrażliwością a cichą siłą, przywołująca nostalgiczną cześć dla młodości i natury. Dzieło to rezonuje z tradycjami portretu XIX wieku, jednocześnie emanując osobistym ciepłem, które przekracza czas, zapraszając widza do wyobrażenia sobie historii kryjącej się za spojrzeniem oraz ulotnego piękna trzymanych kwiatów.