W tym poruszającym dziele rozpościera się moment dzieciństwa, uchwycając esencję niewinności i wyobraźni. Scena ukazuje dwie małe dziewczynki w domowym otoczeniu; jedna wygodnie siedzi na krześle z zamyśloną miną, trzymając lalkę na kolanach. Jej ciemna, bogata sukienka kontrastuje pięknie z jaśniejszymi tonami otoczenia, przyciągając uwagę widza. Tymczasem dziewczynka na podłodze spogląda prosto na nas, jej duże oczy wypełnione są ciekawością, tworząc emocjonalne połączenie, które przekracza lata. Staranność w detalach ich ubrań, z rozbudowanymi fałdami i teksturami, sugeruje nie tylko klasę społeczną bohaterów, ale także wskazuje na minioną epokę—epokę, w której zabawa i marzenia były niezbędne do dorastania.

Kompozycja jest starannie przemyślana; silne diagonalne linie postaw dziewczynek prowadzą wzrok i tworzą dynamiczną interakcję między dwoma postaciami. Tło, wykonane delikatniejszymi pociągnięciami pędzla, podkreśla punkt centralny—delikatne rysy i przyciągające spojrzenia wyrażenia dziewczynek. Subtelne ziemiste tony wywołują ciepło, które sprawia, że ten intymny moment wydaje się żywy, pełen szeptów dziecięcych marzeń. Tytuł 'Dom Lalki' koncentruje naszą uwagę na temacie zabawy i interakcji wyobraźni, zapraszając widzów do refleksji nad własnymi doświadczeniami z dzieciństwa i głębokimi więziami tworzonymi podczas prostych przygód zabaw. Z perspektywy historycznej, to dzieło odzwierciedla fascynację XIX wieku życiem domowym oraz znaczenie kobiecości i wychowania, dostarczając głębszych wglądów w normy społeczne tamtej epoki.