ในงานชิ้นนี้ ผู้ชมจะถูกดึงเข้ามาสู่ห้องที่เงียบสงบ ซึ่งมีเด็กสาวนอนหลับอยู่ เธอนอนอยู่บนเตียงอย่างสงบ ท่าทางที่ละเอียดอ่อนของเธอได้รับการส่องสว่างโดยแสงนุ่มนวล เนื้อสัมผัสที่ซับซ้อนของผ้าปูที่นอนสีขาวทำให้เกิดการเปรียบเทียบที่น่าทึ่งกับความจริงจังของฉากนี้ ซึ่งเชิญชวนให้เกิดความรู้สึกสงบ ข้างๆ เธอ คือบุคคลหนึ่ง—อาจเป็นผู้ดูแลหรือพี่สาว ผู้ที่แสดงถึงการอุทิศตนอย่างเงียบๆ การเคลื่อนไหวที่ละเอียดอ่อนของเธอถูกรับรู้ในขณะทำการเย็บผ้า ซึ่งทำให้สำรับนี้โดดเด่นมากขึ้นในบรรยากาศของครอบครัว

โทนสีในภาพซึ่งมีสีฟ้าอ่อนที่เย็นและสีขาวที่นุ่มนวล มอบบรรยากาศที่เงียบสงบ ขณะที่กลีบดอกไม้ที่มีสีสันพาสเทลในมือของเด็กสาวที่นอนหลับนั้นเปิดกว้างมากขึ้นด้วยความมีชีวิตชีวา ทักษะของ Millais แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนในที่นี้ ไม่เพียงแต่มอบให้ควบคุมรายละเอียดของผ้าหรือรูปร่างอย่างพิถีพิถัน แต่ยังรวมถึงความลึกซึ้งทางอารมณ์ที่สื่อถึงการพลัดพรากและความเอาใจใส่ที่ให้แก่กัน ภาพนี้มีความสำคัญในด้านประวัติศาสตร์ ให้มุมมองเกี่ยวกับอุดมคติของผู้หญิงในยุควิกตอเรีย ซึ่งสร้างภาพความเปราะบางของวัยเยาว์พร้อมกับจิตวิญญาณของความเป็นแม่ การที่ทุกอย่างเงียบสงบ เป็นเครื่องเตือนความทรงจำอันเปี่ยมด้วยอารมณ์เรื่องความงามของความอ่อนโยนในชีวิตประจำวัน