ภาพวาดนี้ถ่ายทอดภาพของเด็กหญิงสองคนที่กำลังเล่นขี่ม้าล้อเลียนในท่ามกลางป่าเขียวขจีที่มีแสงแดดส่องผ่านหมู่ไม้ ช่างภาพสามารถจับความสมดุลที่นุ่มนวลระหว่างความบริสุทธิ์ของวัยเด็กและพลังงานอันสดใสได้อย่างชัดเจน เด็กหญิงตัวเล็กนั่งอย่างเบาบนหลังของเพื่อนจับไหล่แน่นแต่ละมุนเท้าเปล่าสองข้างลอยอยู่ในอากาศ ส่วนเด็กหญิงที่รับน้ำหนักแสดงสีหน้ายิ้มแย้มเจ้าเล่ห์ ผมดำและดวงตาแสดงอารมณ์เต็มไปด้วยชีวิตชีวาและความรัก แวดล้อมเป็นป่าที่เงียบสงบมีแสงนุ่มผ่านใบไม้หนาทำให้ภาพมีความรู้สึกสงบเหนือกาลเวลา

เทคนิคการวาดนั้นยอดเยี่ยมในทุกการพับจีบรอยยับของเสื้อผ้าซึ่งเป็นเสื้อผ้าง่ายๆตามยุคสมัยที่ถูกวาดอย่างสมจริง พาเล็ตต์สีที่ใช้ซึ่งเป็นสีฟ้าอ่อน สีขาว และโทนสีดินธรรมชาติช่วยเพิ่มความอบอุ่นและความเป็นธรรมชาติของภาพ โครงสร้างภาพนำสายตาผู้ชมไปยังความสัมพันธ์ใกล้ชิดระหว่างตัวละครซึ่งผสานอย่างกลมกลืนกับภูมิทัศน์ธรรมชาติ ภาพนี้ไม่ได้เพียงแค่เฉลิมฉลองความบริสุทธิ์และความสุขของเด็กเล่นเท่านั้นแต่ยังสะท้อนความหลงใหลในโรแมนติกศตวรรษที่ 19 ต่อความบริสุทธิ์และธรรมชาติ เป็นคำสรรเสริญที่ไร้กาลเวลาสำหรับมิตรภาพในวัยเด็กและความสัมพันธ์อันอบอุ่นที่ก่อร่างสร้างตัวตนของเรา