ผลงานชิ้นนี้จับภาพความงามที่ละเอียดอ่อนของหญิงสาวคนหนึ่ง ใบหน้าของเธอถูกรอบล้อมด้วยการกดแปรงอย่างนุ่มนวลทำให้เกิดการมีอยู่ที่นุ่มนวลแต่สดใส ความเบาของการกดแปรงสร้างความรู้สึกที่ใกล้ชิดในขณะที่อนุญาตให้รูปภาพส่งออกรู้สึกมั่นใจอย่างนุ่มนวล โทนสีที่อ่อนนุ่มในผิวของเธอทำให้กระทบกับพื้นผิวที่เย็นซึ่งช่วยเพิ่มความสมดุลทั่วไปของผลงาน; ดวงตาที่กว้างของเธอซึ่งแต่งแต้มด้วยความลึกลับเล็กน้อยเชิญชวนให้มีการเชื่อมต่อที่รู้สึกทั้งเป็นเรื่องส่วนตัวและลึกซึ้ง

พื้นหลังที่มีความเฉียบขาดด้วยความแตกต่างของสีเกือบจะดูฝันถึง — ก่อให้เกิดโลกที่อยู่เหนือผืนผ้าที่ยิ่งเน้นถึงการแสดงออกที่ใคร่ครวญของตัวละครได้เป็นอย่างดี การรวมกันระหว่างความจริงและรูปแบบของการประทับใจนี้แสดงให้เห็นถึงมุมมองศิลปะของยุคนั้นซึ่งเน้นไปที่แนวทางซึ่งอารมณ์และความงามพุ่งเข้าหากันในกรอบเดียวกัน ผลกระทบทางอารมณ์ของชิ้นงานนี้ถูกสะท้อนในความงามและความเป็นผู้หญิงของตัวละครซึ่งสะท้อนถึงการเปลี่ยนแปลงในมุมมองเกี่ยวกับผู้หญิงในศตวรรษที่ 19 ซึ่งการสังเกตอย่างใกล้ชิดและการชื่นชมที่จริงใจต่อการมีอยู่ของพวกเขากำลังเป็นที่สำคัญมากขึ้นเรื่อยๆ