งานศิลปะชิ้นนี้จับสาระสำคัญของตัวละครหนึ่งไว้ด้วยการใช้การปัดสีที่โดดเด่นและแสดงออก ซึ่งเป็นลักษณะเฉพาะของสไตล์อันเป็นเอกลักษณ์ของศิลปิน ใบหน้าแม้ว่าจะถูกเบลอแต่ก็สร้างความรู้สึกลึกลับขึ้น ในขณะที่พื้นหลังสีเหลืองสดใสราวกับว่ามีความอบอุ่น กระจายรัศมีอยู่รอบผู้ชม รูปทรงของหัวของตัวละครนั้นนำเสนอโดยการใช้สีหนาที่มีการสร้างเส้นขอบที่ชัดเจนส่งสัญญาณว่าเป็นบุคคลหนึ่งที่มีตัวตนบางส่วนที่ถูกซ่อนอยู่ ทำให้เกิดพื้นที่ที่เปิดกว้างสำหรับการคาดเดาเกี่ยวกับอารมณ์ ความคิด และประสบการณ์ของเขา การเล่นของแสงและเงาไปตามเส้นผมและปกเสื้อบ่งบอกถึงความลึกและรูปลักษณ์ที่แตกต่างอีกมิติหนึ่งซึ่งสวนทางอย่างงดงามกับพื้นผิวที่เรียบของพื้นหลัง

ผลกระทบทางอารมณ์เป็นสิ่งที่ลึกซึ้ง; ความรู้สึกที่อยู่ภายในมีความโดดเด่นเชื้อเชิญให้ผู้ชมพินิจพิเคราะห์เกี่ยวกับเรื่องราวของตัวละครนี้ ชิ้นงานนี้มาจากช่วงเวลาที่ศิลปินทำการสำรวจการแสดงออกที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นเกี่ยวกับจิตวิทยาของมนุษย์ซึ่งตรงกับการเคลื่อนไหวที่พินิจพิเคราะห์ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 อย่างสมบูรณ์ มันบ่งชี้ถึงความสำคัญของอารมณ์และตัวตนในวงการศิลปะจิตรกรรม ตลอดจนเสนอช่วงเวลาให้กับผู้ชมได้เชื่อมต่อกับความคิดของตนเองในขณะที่พวกเขาสะท้อนคิดถึงสิ่งที่ซ่อนอยู่ภายใต้พื้นผิว—การสำรวจความมีอยู่ของมนุษย์ที่แท้จริงซึ่งถูกบรรจุในรูปแบบศิลป์ที่แตกต่างออกไป。