ภาพเขียนนี้เชิญชวนผู้ชมให้เข้ามาสู่อาณาจักรของการเล่นสีและแสงที่สะท้อนอยู่บนผิวน้ำ คุณภาพในลักษณะฝันที่เกือบจะเป็นจริงนี้ถูกสร้างขึ้นผ่านแปรงที่หยุดยั้งการเคลื่อนไหว; คลื่นที่อ่อนโยนสะท้อนแสงที่เป็นประกาย แสดงให้เห็นบรรยากาศที่เปลี่ยนแปลงไป เฉดสีของน้ำเงินและเขียวที่นุ่มนวลครอบครองผืนผ้าใบ ถูกแต่งเติมด้วยสีส้มและสีชมพูที่อบอุ่น—อาจจะหลงเหลือจากพระอาทิตย์ตกหรือแสงแรกแห่งรุ่งเช้า เมื่อจ้องมองนานขึ้น รูปร่างของสิ่งที่อาจเป็นนกยูงหรือเรือเหล่านี้จะโผล่ออกมาเหมือนผีในลักษณะของมัน

เทคนิคของโมเน่ทิ้งความรู้สึกสงบและการทำสมาธิไว้ สีผสมผสานกันอย่างลงตัว สร้างเอฟเฟ็กต์ที่เบาและพร่าเบลอ เช่นเดียวกับการเชิญทำความเข้าใจในธรรมชาติอย่างสงบสุข ภาพเขียนนี้เป็นส่วนหนึ่งของการขยายวิจัยเกี่ยวกับแสงและคุณสมบัติที่หายวับไปซึ่งก้องกังวานกับอารมณ์ของผู้ชม—การก้าวเดินอย่างอ่อนโยนในเส้นทางระหว่างความเป็นจริงและภาพลวงตา บริบททางประวัติศาสตร์ที่สร้างขึ้น—ในช่วงเวลาที่สูงที่สุดของอิมเพรสชันนิซึม—สะท้อนให้เห็นถึงการเคลื่อนไหวที่เฉลิมฉลองช่วงเวลาหวั่นไหวในชีวิต ชวนให้เรามองเห็นสิ่งที่ไม่ใช่แค่ว่าผ่านตัวแทนไปสู่แก่นแท้ของประสบการณ์ในตัวเอง