Bu samimi eser, izleyicinin dikkatini hemen merak ve biraz da şaşkınlıkla dolu genç kadına çeken büyüleyici bir sahne sunuyor. Ön planda oturmakta olan kadın, kahverengi saçları zarif bir şekilde omuzlarına dökülmekte ve lüks bir giysi giymektedir, bu da ona bir ihtişam havası katmaktadır. Açık teninde ışık kontrastları, hem davetkar hem de dikkat çekici bir sıcaklık yaratmaktadır. Başını pencereye dönerken, dışarıda uzanan elliyi görürken kalbinin hızlı atışlarını hissedebiliyormuşuz gibi geliyor; bu el, bir zarf tutmakta—belki de bir aşk mektubu taşımaktadır. Beklenti duygusu havada nazikçe salınmakta ve bizi onun duygularına daha da yaklaştırmaktadır.

Kompozisyon derinliği muhteşem bir şekilde kullanırken izleyiciyi bu özel ana daha derin bir şekilde çekmektedir. Yumuşak fırça darbeleri esere eteryal bir kalite kazandırıyor; palet, toprak tonlarının cömertçe harmanlandığı ve tüm romantik ruh halini kapsayan zarif kırmızılarla doludur. Fragonard'ın ışık ustalığı, hayal gibi bir atmosfer yaratıyor; dışarıdaki yaprakların hafifçe hışırtısını bile duyabiliyormuşuz gibi. Tarihsel bağlamda bu eser, 18. yüzyıl Rokoko tarzını yansıtarak, coşkusu ve yakın temaları ile kutlanmaktadır. Bu eserde, sarayın aşkının inceliklerine bir bakış sunulmakta ve güzellik ile arzunun yüzeyinin altında yatan karmaşıklıkların ortaya çıkması sağlanmaktadır.