Bu hassas tablo, huzurlu bir anı yakalıyor: yemyeşil bir manzara üzerinde dinlenen çıplak bir kadın figürü. Kadının yatar pozisyondaki görünümü, açık teninin yumuşak hatlarını doğal arka plana karşı ortaya koyuyor. Sanatçının fırça teknikleri zarif ve ustaca; ışık ve gölge geçişleri, figürün yuvarlaklığını vurgulayarak altındaki dokulu yeşil alan ve arka plandaki koyu ormanla hoş bir zıtlık yaratıyor. Renk paleti çoğunlukla toprak yeşilleri ve kahverengilerden oluşuyor; ancak figürün kızıl kahverengi saçları ve fildişi tene sahip teni sıcak ve huzurlu bir atmosfer yaratıyor.

Tablonun yatay kompozisyonu rahatlatıcı bir hava katıyor ve izleyicinin gözünü nazikçe yumuşak figürden çevresindeki sakin ve karmaşık doğaya doğru gezdiriyor. Burada sessiz bir dinginlik, insanın kırılganlığı ile doğanın geniş sükuneti arasında zamansız bir diyalog hissediliyor. Tarihsel olarak, bu eser, 19. yüzyıl Fransız akademik resim geleneğini yansıtıyor; gerçekçilik ve duygu yüklü atmosferi harmanlıyor, insan bedeninin doğa içindeki güzelliğini ön plana çıkarıyor. Duygusal etkisi ise sakin bir düş gibi; yalnızlık ve toprakla birlik arasında yakalanmış bir an olup, nazik bir düşünce ve hayranlığa davet ediyor.