Bu hassas eskizde, duruşu kendinden emin genç bir kadın duruyor; ellerinden biri rahatça kalçasına konmuş. İnce çizgiler, gevşekçe tepede toplanmış koyu saçlarını şekillendiriyor; birkaç yumuşak kıvırma, düşünceli yüzünü çerçeveliyor. İfadesi incelikli: kararlılık ve yumuşaklığın karışımı, sanki anlatılmamış bir hikayeyi saklayan gözler. Tek renkli paletteki ışık ve gölge oyunları, izleyicinin dikkatini doğal olarak yüzüne ve elbisenin göğüs kısmındaki detaylı işlemeye çekiyor; daha basit ve akıcı giysi çizgileriyle güzel bir kontrast oluşturuyor. Arka plan boş bırakılmış; figürün varlığını vurgulayıp, izleyiciyi onun yayılan sessiz güvenine davet ediyor.

Sanatçının tekniği, ince, ritmik çizgiler ve hafif taramalarla hareket ve derinlik hissi yaratıyor; eserin sadeliğini bozmadan. Kompozisyon samimi; sanki geçip giden bir an yakalanmış gibi — zamanla donmuş bir nefes. Bu nostaljik, adeta şiirsel atmosfer, izleyiciyi 20. yüzyıl başına götürüyor; zarafet ve törenlerin hassas bir duyarlılıkla iç içe geçtiği bir zamana. Bu samimi portre, karakterin ve ruh halinin inceliklerine derinlemesine dikkat eden bir sanatçının gözünü yansıtıyor, güçlü ve yumuşak bir kadın varlığını ölümsüzleştiriyor.