Bu sert kompozisyonda, görünüşte yer çekimine meydan okuyan bir figür, kollarını yoğun bir insan kalabalığı üzerine uzatır. Sahne, bir uçurumun kenarında, neyin eşiğinde bir ip cambazı gibi, teatral bir yoğunlukla ortaya çıkar... ne? Sanatçının ışık ve gölgeyi ustaca kullanması dramayı yoğunlaştırır, bir öngörü hissi yaratır; konu havada asılıdır, arkada bir mahkumiyet yapısı gibi görünen bir bina vardır.

Aşağıdaki kalabalık, her biri genel huzursuzluğu yansıtan küçük bir ayna olan, kaynayan bir yüz yığınıdır. Bu çalışma, çalkantılı zamanlarda insanın halini yakalama yeteneğinin bir kanıtı olan ham, neredeyse şiddetli bir enerjiyle yankılanır. Figürleri yaratan hassas çizgiler, gravür tekniğini gösterir ve ton farklılıkları derinlik katar.

Eser, istikrarsızlık üzerine bir yorum gibi görünüyor. Gerginlik hissedilir, dönemin siyasi ve sosyal kaygılarının görsel bir yankısı.