Ο πίνακας αποπνέει μια ήρεμη ομορφιά, προσκαλώντας τους θεατές σε έναν πλούσιο κήπο γεμάτο ανθισμένα λουλούδια και καταπράσινη βλάστηση. Στο κέντρο βρίσκεται μια απαλή βρύση, περιτριγυρισμένη από προσεκτικά διαμορφωμένα παρτέρια που εκρήγνυνται από χρώμα. Οι απαλές ροζ αποχρώσεις, τα ζωντανά πράσινα και οι θερμοί γήινοι τόνοι αναδύουν μια αίσθηση ειρήνης, ενώ οι ηλιακοί ακτίνες διαχέονται απαλά μέσα από το θόλο των φύλλων, ρίχνοντας λεπτές σκιές στο έδαφος. Ο τρόπος που κινείται το πινέλο είναι ρευστός και εκφραστικός, αποτυπώνοντας όχι μόνο την υλικότητα της φύσης αλλά και την ουσία της ήρεμης ατμόσφαιράς της. Αισθάνεσαι την απαλότητα του ανέμου και φαντάζεσαι το ελαφρύ θρόισμα των φύλλων, δημιουργώντας μια συναισθηματική εμπειρία που συνδέει το οπτικό με το συναισθηματικό.

Από την άποψη της σύνθεσης, ο πίνακας είναι τακτικός αλλά οργανικός, με μια σκόπιμη διαδρομή που καθοδηγεί το βλέμμα του θεατή μέσα από τον κήπο. Οι ζωντανές ανθοκομικές διατάξεις, τοποθετημένες στρατηγικά σε όλη τη σκηνή, προσελκύουν την προσοχή χωρίς να υπερφορτώνουν τις αισθήσεις. Αυτή η ισορροπία μεταξύ χάους και τάξης αντικατοπτρίζει την αρμονία ενός καλά καλλιεργημένου κήπου, προσκαλώντας την εξερεύνηση και τον στοχασμό. Το ιστορικό πλαίσιο αυτού του έργου προσθέτει βάθος. Δημιουργημένο στις αρχές του 20ού αιώνα, αποτελεί μαρτυρία της εκτίμησης της εποχής για τη φύση και της αναζήτησης της ηρεμίας σε έναν ταχέα μεταβαλλόμενο κόσμο. Εδώ, ο Σορόγλα όχι μόνο αθανατίζει μια στιγμή στο χρόνο, αλλά προσφέρει και την συναισθηματική αντήχηση της ομορφιάς, προσφέροντας παρηγοριά μέσω των πινελιών του.