Ο πίνακας παρουσιάζει μια καθισμένη γυναίκα, λουσμένη σε ένα απαλό, διάχυτο φως που φαίνεται να εκπέμπεται από μια αόρατη πηγή. Το βλέμμα της είναι άμεσο, εντυπωσιακό και ελαφρώς μελαγχολικό, τραβώντας τον θεατή σε μια στιγμή ήσυχης περισυλλογής. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί αριστοτεχνικά το φως και τη σκιά για να διαμορφώσει το σώμα της, δίνοντας έμφαση στις λεπτές καμπύλες του σώματός της και στις απαλές πτυχές του υφάσματος. Η χρωματική παλέτα είναι σιωπηλή, προτιμώντας απαλά πράσινα και ζεστούς τόνους δέρματος σε ένα αχνό, απροσδιόριστο φόντο. Το συνολικό αποτέλεσμα είναι μια κλασική ομορφιά, εμποτισμένη με μια αίσθηση ενδοσκόπησης και γαλήνης.