Το έργο παρουσιάζει μια αιθέρια θέα της γέφυρας Charing Cross, περιτυλιγμένη σε μια απαλή ομίχλη, όπου τα χρώματα περιστρέφονται και αναμειγνύονται σε μια εντύπωση της σκηνής αντί για μια αυστηρή αναπαράσταση. Οι χαρακτηριστικές πινελιές του Monet δημιουργούν μια ονειρεμένη ποιότητα; οι πινελιές φαίνεται να χορεύουν στον καμβά, επικοινωνώντας με τον τρόπο που το φως φιλτράρεται μέσα από την ομίχλη και το νερό.

Υπάρχει μια συναισθηματική ηρεμία στη σύνθεση. Ο θεατής μπορεί να νιώσει τη μαλακή αγκαλιά του περιβάλλοντος, σαν να στέκεται στην όχθη του ποταμού, απορροφώντας την ηρεμία της σκηνής. Το ιστορικό πλαίσιο του έργου του Monet βρίσκεται στο κίνημα του ιμπρεσιονισμού, όπου η σύλληψη της ουσίας του φωτός και των φευγαλέων στιγμών έγινε καίρια. Αυτό το κομμάτι αντικατοπτρίζει αυτή την ηθική. Μας προσκαλεί να εκτιμήσουμε την ομορφιά στο προσωρινό και να βρούμε ειρήνη μέσα στο χάος της αστικής ζωής.