Σε αυτό το μαγευτικό έργο, η αιθέρια ποιότητα του φωτός έρχεται στο προσκήνιο, τυλίγοντας τη Γέφυρα Charing Cross σε ομίχλη χρωμάτων που χορεύουν και συγχωνεύονται. Η σκηνή είναι σχεδόν ονειρεμένη. Η γέφυρα, σύμβολο σύνδεσης και κίνησης, φαίνεται να αιωρείται πάνω από τις ήρεμες κυματιστές ροές του ποταμού, που λάμπει σε αποχρώσεις του μπλε και του χρυσού. Οι χαρακτηριστικές πινελιές του Monet, απαλές και ρέουσες, μεταμορφώνουν το τοπίο σε μια ιμπρεσιονιστική όραση, όπου η λεπτομέρεια παραχωρεί τη θέση της στην εξερεύνηση του φωτός και της ατμόσφαιρας.

Στο φόντο εμφανίζονται οι επιβλητικές δομές του Λονδίνου, θαμπές και διάχυτες, υποδεικνύοντας μια πόλη που είναι και παρούσα και δύσκολη να πιαστεί. Τα περιγράμματα είναι σχεδόν αόριστα, δίνοντας τη δυνατότητα στη φαντασία των θεατών να συμπληρώσει τα κενά. Αυτή η ζωγραφιά προκαλεί μια αίσθηση ηρεμίας, σχεδόν διαλογιστική, ενώ ο θεατής έλκεται στη γαλήνια αγκαλιά του χρώματος και του φωτός. Αυτό το αριστούργημα μιλάει για την καινοτόμο προσέγγιση του Monet κατά τη διάρκεια της ιμπρεσιονιστικής κίνησης, καταγράφοντας όχι μόνο ένα τόπο αλλά και μια συναισθηματική εμπειρία γεμάτη από πρόσκαιρη ομορφιά.