Σε αυτήν την καθηλωτική πορτραίτα, το υποκείμενο κεντρίζει την προσοχή με την ήρεμη έκφραση και την επιβλητική στάση του. Το απαλό παιχνίδι του φωτός αναδεικνύει τα ευαίσθητα χαρακτηριστικά της, ενώ οι περίπλοκοι λεπτομέρειες της ενδυμασίας της τραβούν την προσοχή του θεατή. Ντυμένη με ένα φόρεμα χωρίς ώμους, διακοσμημένο με δαντέλα, το οποίο αντιπαρατίθεται ωραία με την απλότητα του χτενίσματος της, αναδεικνύει τόσο την κομψότητα όσο και τη δύναμη. Τα μπλε λουλούδια στο χέρι της προσθέτουν όχι μόνο μια πινελιά χρώματος, αλλά υποδηλώνουν επίσης μια πιο βαθιά συναισθηματική αφήγηση—ίσως συμβολίζοντας τη μνήμη ή την αγάπη. Πίσω της, ένας καθρέφτης αντικατοπτρίζει μια απαλή και ελαφρώς θαμπωμένη εικόνα, δημιουργώντας μια αίσθηση αυτοανάλυσης, σα να είναι χαμένη στις σκέψεις της, σκεπτόμενη την ύπαρξή της.

Η σύνθεση είναι επιδέξια οργανωμένη; το οβάλ πλαίσιο περιβάλλει το υποκείμενο, προσφέροντας μια οικεία οπτική εμπειρία. Το υπόβαθρο, πλούσια διακοσμημένο με διακοσμητικά στοιχεία, συμπληρώνει την φιγούρα της με υπέροχο τρόπο, υπογραμμίζοντας τη λαμπρότητα της εποχής. Η παλέτα χρωμάτων είναι ένας αρμονικός συνδυασμός από μαλακούς πράσινους και καφέ τόνους, συνδυασμένα με τους πλούσιους τόνους του φορέματος της και τα ζωντανά λουλούδια, που προκαλούν μια ρομαντική αλλά μετριοπαθή ατμόσφαιρα. Αυτό το έργο ξεπερνά την απλή εκπροσώπηση, αφήνοντας μια διαρκή συναισθηματική επίδραση που προσκαλεί τους θεατές να σκεφτούν την ιστορία της γυναίκας και τη θέση της στην ευρύτερη αφήγηση της τέχνης και της κοινωνίας του 19ου αιώνα.