Η σκηνή αυτή λούζεται στο δραματικό παιχνίδι φωτός από τη φωτιά και το φεγγάρι· μια καλύβα καίγεται έντονα στο προσκήνιο, οι φλόγες της φωτίζουν τις σκοτεινές σιλουέτες των δέντρων. Ο ορίζοντας της πόλης του Λονδίνου εκτείνεται στο βάθος, με τον χαρακτηριστικό τρούλο του Καθεδρικού Ναού του Αγίου Παύλου να ξεχωρίζει. Ο ουρανός είναι γεμάτος σύννεφα, μέσα από τα οποία διαπερνά ένα λαμπερό πανσέληνο που ισορροπεί τη φωτιά στα δεξιά, δημιουργώντας ένα εντυπωσιακό εφέ κιαροσκούρο που οδηγεί το βλέμμα σε όλο το κάδρο. Η δεξιοτεχνία του καλλιτέχνη στην απόδοση των αντιθετικών πηγών φωτός — το ψυχρό, ασημένιο φως του φεγγαριού και το ζεστό, έντονο φως της φωτιάς — δίνει ζωή στο νυχτερινό τοπίο.

Η σύνθεση προσκαλεί τον θεατή να περιηγηθεί στην πολυεπίπεδη σκηνή, από τις σιλουέτες και το άμαξα με τα άλογα στη σκιά του προσκηνίου μέχρι το εκτεταμένο αστικό τοπίο που αστράφτει υπό το φως του φεγγαριού. Η παλέτα χρωμάτων είναι πλούσια και εκφραστική, συνδυάζοντας βαθιά καφέ, ζωντανά πορτοκαλί και λεπτούς γκρι τόνους, που αποδίδουν τόσο την ηρεμία όσο και την ένταση της νύχτας. Το έργο προκαλεί έντονα συναισθήματα, ανάμεικτα θαυμασμό και ένταση, αντικατοπτρίζοντας μια εποχή όπου το αστικό τοπίο του Λονδίνου χαρακτηριζόταν από τέτοια δραματικά γεγονότα, και δείχνει τη δεξιοτεχνία του καλλιτέχνη στην απόδοση του φωτός και της ατμόσφαιρας που χαρακτηρίζουν την τοπιογραφία στα τέλη του 18ου και αρχές του 19ου αιώνα.