Σε αυτή τη ζωντανή σύνθεση, οι ψηλές κυπαρίσσια κυριαρχούν στο φόντο, οι σπειροειδείς μορφές τους αιχμαλωτίζουν το βλέμμα και μας απομακρύνουν σε έναν ευχάριστο διάλογο με τη φύση. Οι πράσινες αποχρώσεις μπλέκονται, μια παθιασμένη χορευτική κίνηση υφών που προσκαλεί σε επαφή. Μέσα σε αυτή την πλούσια βλάστηση, δύο γυναικείες φιγούρες, ντυμένες με κομψότητα, φαίνονται να αναδύονται από τη χλωρίδα, συγχωνεύοντας την παρουσία τους με την ομορφιά γύρω. Σχεδόν μπορείς να ακούσεις το ψιθυριστό του ανέμου που σαρώνει τα φύλλα, προσθέτοντας μια απαλή, μελωδική μουσική υπόκρουση στη σκηνή.

Τα χρώματα oscillate μεταξύ βαθιών πράσινων και πιο ανοιχτών τόνων, μεταβαίνοντας φυσικά από τη ζωντάνια του πεδίου παρακάτω στον θυελώδη ουρανό από πάνω. Οι πινελιές του Van Gogh, παχιές και εκφραστικές, δίνουν ζωή στο τοπίο, υπονοώντας έναν κόσμο γεμάτο συναισθήματα και κίνηση. Αυτό το έργο, που ζωγραφίστηκε το καλοκαίρι του 1889, αντανακλά τόσο την έντονη συναισθηματική κατάσταση του Van Gogh όσο και την πειραματική του στάση απέναντι στο χρώμα. Πραγματικά, έλκει τον θεατή σε μια στιγμή ηρεμίας μέσα από το χάος. Αποτυπώνει μια βαθιά σύνδεση με τη φύση - μια επιθυμία που αντανακλάται στην στάση των φιγούρων καθώς στέκονται εκεί, έτοιμες να αγκαλιάσουν την ομορφιά γύρω τους.