Dit expressieve kunstwerk vangt meesterlijk een rustig dorpje aan de rivier, badend in het serene licht van een vroege avond na een sneeuwval. Het beeld wordt gedomineerd door een rustiek houten huis met een dak dat dik bedekt is met verse sneeuw. Een smal, kronkelig pad leidt het oog van het huis diep de compositie in, geflankeerd door besneeuwde vegetatie en scheefstaande omheiningen. Ondanks de winterse kou straalt de zachte kleurgradatie van de lucht, van zacht perzik tot bleek turquoise, een gevoel van kalmte en rust uit; het roept de vervagende warmte van een zonsondergang op. De zacht wiegende bootjes die aan de waterkant liggen, voegen een hint van stilte en rustig leven toe.

De techniek van de kunstenaar toont een delicate balans tussen gedetailleerde lijnen en subtiele kleurwas, kenmerkend voor de shin-hanga traditie. De texturen van hout, sneeuw en water komen tot leven door zorgvuldige penseelstreken en gedempte tinten die de stilte en zuiverheid na de sneeuwval benadrukken. De compositie is goed in balans en leidt de blik van het besneeuwde pad op de voorgrond naar de verre daken, en nodigt uit tot langdurige contemplatie. Emotioneel roept dit werk een stille, melancholische rust op — een moment waarop natuur en menselijke aanwezigheid in harmonie samenleven. Geschapen in 1932, is deze prent een prachtig voorbeeld van de Japanse landschapskunst uit het begin van de 20e eeuw, die een diepe verbinding met de natuur en de schoonheid van de seizoenen belichaamt.