Dit betoverende kunstwerk toont een rustig moment tussen een moeder en haar kinderen; de tedere intimiteit van familiale liefde wordt geïllustreerd door zachte kwaststreken die een dromerige sfeer creëren. De figuren zijn omringd door een weelderige groene achtergrond, waar tinten groen lijken te dansen om hen heen, het gevoel van warmte en veiligheid versterkend. De vloeiende lijnen en onduidelijke kenmerken—kenmerkend voor Renoirs techniek—stellen de verbeelding van de kijker in staat om de details in te vullen, waardoor een verbinding tot stand komt die verder gaat dan het doek.

De moeder, met haar levendige rode sjaal, omhelst het jongste kind dat zijn gezicht verbergt in haar tedere omhelzing, verbergend in onschuld. Dichterbij kijkt een klein meisje gekleed in lichtroze met een zachte blik, haar zonnehoed werpt een zachte schaduw op haar gelaatstrekken. De kleuren mengen moeiteloos, creëren een harmonieuze palet die een gevoel van nostalgie oproept. Door de emotionele resonantie te versterken, vangt Renoir de essentie van een rustig moment van familiale vreugde—een tegenstelling van eenvoud en diepte die de kijkers uitnodigt om na te denken over hun eigen waardevolle herinneringen aan familiebanden.