Dit schilderij ademt de romantiek van Venetië uit. Het zachte, diffuse licht van de ondergaande zon baadt de scène en creëert een mistige, dromerige sfeer. De kunstenaar vangt op meesterlijke wijze de glinstering van het water, dat de warme tinten van de lucht weerspiegelt; het is alsof de lucht zelf verzadigd is van kleur. Gondels glijden moeiteloos over het water en vervoeren hun onzichtbare passagiers, terwijl het verre stadslandschap zinspeelt op het bruisende leven daarbuiten. Een gevoel van rust en nostalgie doordringt het geheel en nodigt de toeschouwer uit om te ontsnappen in een wereld van schoonheid en vrede. De penseelstreken van de kunstenaar lijken los, wat bijdraagt aan de algemene impressionistische stijl, en de vluchtige kwaliteit van het werk versterkt.